ေသြးမေတာ္ သားမစပ္တဲ့
လူတစ္ေယာက္ရဲဲ႕ကိုယ္စား အျခားသူတစ္ေယာက္က ``အစား၀င္ ေသေပးခ်င္တယ္´´ ဆိုတာမ်ိဳး ရွိခဲ့တယ္ဆိုရင္
ယံုၾကည္ၾကပါ့မလား။
မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ့္ေသြးသားလည္းမဟုတ္၊ ကိုယ့္ခ်စ္သူလည္းမဟုတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္ အျခားသူတစ္ယာက္က အစား၀င္ေသေပးခ်င္တယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ... တကယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ရွင္။ ေဟာဒီေဆးရံုမွာ သူနာျပဳအျဖစ္ က်မတာ၀န္က်ခဲ့တဲ့ သက္တမ္းတေလွ်ာ
ဒီသားအဖကို က်မစတင္ၿပီးသတိထားမိတာက သူနာျပဳတစ္ေယာက္၊ ဒါမွမဟုတ္ သာမန္လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဂရုဏာမ်ိဳးနဲ႔ပါ။ အေမမရွိရွာေတာ့တဲ့ အဲဒီကေလးေလးရဲ႕ အေဖကလည္း တနယ္တေက်းမွာသြားၿပီး ၀မ္းေရးအတြက္ ရုန္းကန္ေနရတာတဲ့။
ကေလးေလးကို ပတ္၀န္းက်င္အိမ္နီးနားခ်င္းေတြက ၀ိုင္း၀န္းေစာင့္ေရွာက္ေနရတာေပါ
ထိုင္ေရးေတြကို စီစဥ္ေပး။ ၿပီးရင္ ကေလးေလးကို က်မတို႔ေဆးရံုေခၚလာ၊ေဆးလာျပ ေနာက္ ... အလုပ္ရွိရာျပန္သြား ...ေပါ့။
ေၾသာ္ ... ကေလးက ကံဆိုးရွာသူေလးေပါ့ရွင္။ အေမကလည္းမရွိ။ အေဖကလည္း အေ၀းမွာအေနမ်ား။ ေနာက္ ... ကေလးမွာ`ရိုးတြင္းခ်င္ဆီက ေသြးဆဲလ္ေတြ ထုတ္မေပးႏိုင္တဲ့ေရာဂါ ´ ရွိေနရွာတာ။ ဒီေတာ့ သူ႔မွာေသြးဆဲလ္အသစ္ေတြ ျပန္ျပန္ျဖစ္မလာပဲ ေသြးသြင္းၿပီး အသက္ရွင္ေနရတဲ့ကေလးေပါ့။
အစပိုင္းတုန္းက (၆)လတစ္ႀကိမ္ေလာက္ က်မတို႔ေဆးရံုမွာ ေသြးလာလာသြင္းရတာေလ။ သူ႔အေဖက အခ်ိန္မီျပန္ေရာက္လာၿပီး ကေလးကိုေဆးရံုေခၚလာ၊ ေသြးလာသြင္းေပးေပါ့။ ဒီလိုဆို ကေလးက ေသြးသြင္းလိုက္ရတာေရာ သူ႔အေဖကို ေတြ႕လိုက္ရတာေရာ အဲဒီအားႏွစ္ခုလံုးေၾကာင့္ လန္းဆန္းေနျပန္တာေပါ့။ တစ္ခါတစ္ေလ ေသြးသြင္းခ်ိန္တန္လို႔ သူ႔အေဖျပန္ေရာက္မလာပဲ ၂ ရက္ ၃ ရက္ေလာက္ေနာက္က်သြားရင္ ေဆးရံုေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကေလးက ေဖြးေဖြးဆြတ္ၿပီး အားမရွိေတာ့ဘူး။ အသံေလးသဲ့သဲ့နဲ႔ သူ႔အေဖကို ဘယ္မွမသြားေတာ့ပဲ သူ႕အနားမွာပဲေနဖို႔ တတြတ္တြတ္ေျပာေနရွာေတာ့တာ။
ဒီလိုနဲ႔ ...(၆)လတစ္ႀကိမ္ေလာက္ ေသြးသြင္းေနရာကေန (၄)လတစ္ႀကိမ္။ ေနာက္... (၂)လ တစ္ႀကိမ္ေလာက္ ေသြးသြင္းေနရတဲ့အျဖစ္ကို ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ အေျခအေန ပိုဆိုးလာတဲ့သေဘာေပါ့ရွ
တစ္ေန႔မွာေပါ့ ...
က်မဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး တသသ သတိရေနေတာ့မယ့္ တစ္ေန႔မွာေပါ့ ....
``ဆ....ရာ..မ´´
က်မလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျဖဴေဖြးအားေပ်ာ့ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးတစ္ခု ။
``ဟင္ ! သားေလး ဘာျဖစ္လာတာလဲ ...ဘာျဖစ္လို႔လဲ´´
``သား အရမ္းေမာ...ေနလို႔ပါ ... ရင္ဘတ္ထဲကလည္း ေအာင့္တယ္ ...ေဖေဖက
ဒီညေန(၅)နာရီ ရထားနဲ႔မွ ျပန္ေရာက္မွာမို႔ ..သား ..တစ္ေယာက္ထဲ
လာခဲ့တာပါ...ဆရာ ...မ ရယ္ သ... သားကိုေလ အေမာေျပတဲ့ ေဆးေလး
ထိုးေပးပါလားဟင္ ...´´
ကေလးရယ္... ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ။ ကေလးသဘာ၀အရ``ေဆး´´ဆိုတာႀကီးကို
အင္မတန္ေၾကာက္ၾကတာ။ ခုေတာ့ ..သူ႕ခင္မ်ာ မခံမရပ္ႏိုင္လြန္းလို႔
ကိုယ္တိုင္ေဆးလာေတာင္းေသာက္ရွာ
ကေလးေလးကို ေပြ႕တင္ထားလိုက္ပါတယ္။
``ဆရာ မ ရယ္ ...သားကို ေဆးထိုးေပးပါေနာ္ ...´´
``ေအး ...ေအးပါ သားေလးရယ္ ခဏေနရင္ ေကာင္းသြားမွာပါေနာ္ ´´
``..... ..... .. ...´´
``ဆရာမ ...ဘယ္ႏွစ္နာရီ ထိုးၿပီလဲ ...ဟင္´´
``ႏွစ္နာရီထုိးၿပီသားေလး ...မၾကာေတာ့ဘူးေနာ္ ..သားေဖေဖေရာက္ေတာ့မွာ´´
`` ....... ...... .. .....´´
``ဆ.....ဆရာ....မ ... သ....သားေလ ..ဘာမွ ...မျမင္ရေတာ့ ...ဘူး ...ဆ..ရာမ.. ရယ္´´
``အို ! သားေလးရယ္ ...သားအရမ္းအိပ္ခ်င္ေနလို႔ ျဖစ္မွာပါ´´
မဟုတ္မွန္းသိသိနဲ႔ က်မ ဇြတ္ႀကီးလိမ္ေျပာဖို႔ တစ္ခုကလြဲလို႔ ....
``သ.... သား အိပ္လိုက္ဦး...မယ္...ဆရာမရယ္..
..သားကို .....ႏႈိး ..... .... ...´´
ကေလးေလးတစ္ေယာက္ ဒီကမာၻေျမထဲကေန အၿပီးတိုင္ ေၾကြလြင့္သြားခဲ့ပါၿပီ။ နာရီကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ .....သံုးနာရီခြဲ....။
ဘုရား ဘုရား ....ကံၾကမၼာရယ္ ရက္စက္ပါဘိေတာ့။ တစ္နာရီခြဲေလာက္ေလးပါ။
ကေလးေလးတစ္ေယာက္ အတြက္ တစ္နာရီခြဲေလာက္ကေလးေတာင္ မေစာင့္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးလား ? ဒါမွမဟုတ္ ...ကေလးေလးနဲ႔ သူ႕အေဖနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ခ်ိန္အထိ က်မကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ခဏေလာက္ အစား၀င္ၿပီး ေသခြင့္ ေပးလို႔ မရႏိုင္ဘူးလားရွင္.......။ ။
ကိုၾကည္ႏိုင္(က်ံဳတိုင္းရြာ)
______________________________
တစ္ခုေသာ တနဂၤေႏြေန႔မွာေပါ့ .. .ျမ၀တီရုပ္သံကလာတဲ့ {Living Song} အစီအစဥ္မွာ
ေတးေရးဆရာ ဆရာစုိင္းခမ္းလိတ္ရဲ႕ေတးမ်ား ထုတ္လႊင့္ျခင္းကို ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ့္ေသြးသားလည္းမဟုတ္၊ ကိုယ့္ခ်စ္သူလည္းမဟုတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္ အျခားသူတစ္ယာက္က အစား၀င္ေသေပးခ်င္တယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ... တကယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ရွင္။ ေဟာဒီေဆးရံုမွာ သူနာျပဳအျဖစ္ က်မတာ၀န္က်ခဲ့တဲ့ သက္တမ္းတေလွ်ာ
ဒီသားအဖကို က်မစတင္ၿပီးသတိထားမိတာက သူနာျပဳတစ္ေယာက္၊ ဒါမွမဟုတ္ သာမန္လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဂရုဏာမ်ိဳးနဲ႔ပါ။ အေမမရွိရွာေတာ့တဲ့ အဲဒီကေလးေလးရဲ႕ အေဖကလည္း တနယ္တေက်းမွာသြားၿပီး ၀မ္းေရးအတြက္ ရုန္းကန္ေနရတာတဲ့။
ကေလးေလးကို ပတ္၀န္းက်င္အိမ္နီးနားခ်င္းေတြက ၀ိုင္း၀န္းေစာင့္ေရွာက္ေနရတာေပါ
ထိုင္ေရးေတြကို စီစဥ္ေပး။ ၿပီးရင္ ကေလးေလးကို က်မတို႔ေဆးရံုေခၚလာ၊ေဆးလာျပ ေနာက္ ... အလုပ္ရွိရာျပန္သြား ...ေပါ့။
ေၾသာ္ ... ကေလးက ကံဆိုးရွာသူေလးေပါ့ရွင္။ အေမကလည္းမရွိ။ အေဖကလည္း အေ၀းမွာအေနမ်ား။ ေနာက္ ... ကေလးမွာ`ရိုးတြင္းခ်င္ဆီက ေသြးဆဲလ္ေတြ ထုတ္မေပးႏိုင္တဲ့ေရာဂါ ´ ရွိေနရွာတာ။ ဒီေတာ့ သူ႔မွာေသြးဆဲလ္အသစ္ေတြ ျပန္ျပန္ျဖစ္မလာပဲ ေသြးသြင္းၿပီး အသက္ရွင္ေနရတဲ့ကေလးေပါ့။
အစပိုင္းတုန္းက (၆)လတစ္ႀကိမ္ေလာက္ က်မတို႔ေဆးရံုမွာ ေသြးလာလာသြင္းရတာေလ။ သူ႔အေဖက အခ်ိန္မီျပန္ေရာက္လာၿပီး ကေလးကိုေဆးရံုေခၚလာ၊ ေသြးလာသြင္းေပးေပါ့။ ဒီလိုဆို ကေလးက ေသြးသြင္းလိုက္ရတာေရာ သူ႔အေဖကို ေတြ႕လိုက္ရတာေရာ အဲဒီအားႏွစ္ခုလံုးေၾကာင့္ လန္းဆန္းေနျပန္တာေပါ့။ တစ္ခါတစ္ေလ ေသြးသြင္းခ်ိန္တန္လို႔ သူ႔အေဖျပန္ေရာက္မလာပဲ ၂ ရက္ ၃ ရက္ေလာက္ေနာက္က်သြားရင္ ေဆးရံုေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကေလးက ေဖြးေဖြးဆြတ္ၿပီး အားမရွိေတာ့ဘူး။ အသံေလးသဲ့သဲ့နဲ႔ သူ႔အေဖကို ဘယ္မွမသြားေတာ့ပဲ သူ႕အနားမွာပဲေနဖို႔ တတြတ္တြတ္ေျပာေနရွာေတာ့တာ။
ဒီလိုနဲ႔ ...(၆)လတစ္ႀကိမ္ေလာက္ ေသြးသြင္းေနရာကေန (၄)လတစ္ႀကိမ္။ ေနာက္... (၂)လ တစ္ႀကိမ္ေလာက္ ေသြးသြင္းေနရတဲ့အျဖစ္ကို ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ အေျခအေန ပိုဆိုးလာတဲ့သေဘာေပါ့ရွ
တစ္ေန႔မွာေပါ့ ...
က်မဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး တသသ သတိရေနေတာ့မယ့္ တစ္ေန႔မွာေပါ့ ....
``ဆ....ရာ..မ´´
က်မလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျဖဴေဖြးအားေပ်ာ့ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးတစ္ခု ။
``ဟင္ ! သားေလး ဘာျဖစ္လာတာလဲ ...ဘာျဖစ္လို႔လဲ´´
``သား အရမ္းေမာ...ေနလို႔ပါ ... ရင္ဘတ္ထဲကလည္း ေအာင့္တယ္ ...ေဖေဖက
ဒီညေန(၅)နာရီ ရထားနဲ႔မွ ျပန္ေရာက္မွာမို႔ ..သား ..တစ္ေယာက္ထဲ
လာခဲ့တာပါ...ဆရာ ...မ ရယ္ သ... သားကိုေလ အေမာေျပတဲ့ ေဆးေလး
ထိုးေပးပါလားဟင္ ...´´
ကေလးရယ္... ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ။ ကေလးသဘာ၀အရ``ေဆး´´ဆိုတာႀကီးကို
အင္မတန္ေၾကာက္ၾကတာ။ ခုေတာ့ ..သူ႕ခင္မ်ာ မခံမရပ္ႏိုင္လြန္းလို႔
ကိုယ္တိုင္ေဆးလာေတာင္းေသာက္ရွာ
ကေလးေလးကို ေပြ႕တင္ထားလိုက္ပါတယ္။
``ဆရာ မ ရယ္ ...သားကို ေဆးထိုးေပးပါေနာ္ ...´´
``ေအး ...ေအးပါ သားေလးရယ္ ခဏေနရင္ ေကာင္းသြားမွာပါေနာ္ ´´
``..... ..... .. ...´´
``ဆရာမ ...ဘယ္ႏွစ္နာရီ ထိုးၿပီလဲ ...ဟင္´´
``ႏွစ္နာရီထုိးၿပီသားေလး ...မၾကာေတာ့ဘူးေနာ္ ..သားေဖေဖေရာက္ေတာ့မွာ´´
`` ....... ...... .. .....´´
``ဆ.....ဆရာ....မ ... သ....သားေလ ..ဘာမွ ...မျမင္ရေတာ့ ...ဘူး ...ဆ..ရာမ.. ရယ္´´
``အို ! သားေလးရယ္ ...သားအရမ္းအိပ္ခ်င္ေနလို႔ ျဖစ္မွာပါ´´
မဟုတ္မွန္းသိသိနဲ႔ က်မ ဇြတ္ႀကီးလိမ္ေျပာဖို႔ တစ္ခုကလြဲလို႔ ....
``သ.... သား အိပ္လိုက္ဦး...မယ္...ဆရာမရယ္..
..သားကို .....ႏႈိး ..... .... ...´´
ကေလးေလးတစ္ေယာက္ ဒီကမာၻေျမထဲကေန အၿပီးတိုင္ ေၾကြလြင့္သြားခဲ့ပါၿပီ။ နာရီကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ .....သံုးနာရီခြဲ....။
ဘုရား ဘုရား ....ကံၾကမၼာရယ္ ရက္စက္ပါဘိေတာ့။ တစ္နာရီခြဲေလာက္ေလးပါ။
ကေလးေလးတစ္ေယာက္ အတြက္ တစ္နာရီခြဲေလာက္ကေလးေတာင္ မေစာင့္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးလား ? ဒါမွမဟုတ္ ...ကေလးေလးနဲ႔ သူ႕အေဖနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ခ်ိန္အထိ က်မကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ခဏေလာက္ အစား၀င္ၿပီး ေသခြင့္ ေပးလို႔ မရႏိုင္ဘူးလားရွင္.......။ ။
ကိုၾကည္ႏိုင္(က်ံဳတိုင္းရြာ)
______________________________
တစ္ခုေသာ တနဂၤေႏြေန႔မွာေပါ့ .. .ျမ၀တီရုပ္သံကလာတဲ့ {Living Song} အစီအစဥ္မွာ
ေတးေရးဆရာ ဆရာစုိင္းခမ္းလိတ္ရဲ႕ေတးမ်ား ထုတ္လႊင့္ျခင္းကို ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီတုန္းက ဆရာစုိင္းခမ္းလိတ္ရဲ႕ ရွင္သန္ဆဲ ေတးတစ္ပုဒ္ျဖစ္တဲ့``အေ
ဆရာဆိုင္းခမ္းလိတ္ရဲ႕ သီခ်င္းေခါင္းစဥ္အတြက္၊ ဆရာ့ရဲ႕ အႏုပညာအတြက္ ဒီေနရာကေန ဦးညႊတ္လိုက္ပါတယ္....
0 comments:
Post a Comment