အဘြားရဲ ့ ေရွးစကား မွတ္သားမိတယ္ ။
ဇာတ္ထဲက လက္စြဲေပ်ာ္ ေက်ာ္ရြဲ ့မ်က္ႏွာက
ရြဲ ့တဲ့တဲ့ မဲ့တဲ့တဲ့ ရွိခဲ့ဘူးသတဲ့
သူ ့ျပက္လံုးက ေျပာမဆံုး ၊ ျပံဳးမဝ ရွိခဲ့သပ ။
ေက်ာ္ရြဲ ့။ ။ မွန္လွမွန္ေကာင္း ေရာင္းတဲ့ဆိုင္မ်ား
မရွိဘူးလားကြာ
စႏၵေရာ္ ။ ။ ရွိတာေပါ့ဟ
ေက်ာ္ရြဲ ့။ ။ "ေအးကြ ၊ တေန ့က မဟာမုနိ
ဘုရားေစ်း ေျပးတယ္လုိ ့မွန္တစ္ခ်ပ္
ဝယ္တယ္ တစ္ခ်ပ္ၾကည့္လုိက္
ရြဲ ့တဲ့တဲ့ ေနာက္တစ္ခ်ပ္ၾကည့္လုိက္
မဲ့တဲ့တဲ့ ေကာင္းတဲ့မွန္ကို မရွိပါဘူးကြာ"
စႏၵေရာ္ ။ ။ "ဟေကာင္ ေက်ာ္ရြဲ ့ မင္းမ်က္ႏွာကရြဲ ့တာ
မွန္ေတြက မရြဲ ့ဘူး"
ေၾသာ္ အဘြား အဘြား ေရွးစကားနဲ ့ေျမးသားေတြကို
ဆံုးမခဲ့။
"အက်ည့္တန္ရင္ မွန္အျပစ္မတင္နဲ ့"
"မ်က္ႏွာရြဲ ့ရင္ မွန္တဲ့ မရွိဘူး "
ၾကည္ေ
ေရႊေမာ္ကြန္း အမွတ္၂၁၊ ၁၉၉၉၊ မတ္လထုတ္
photo: google
photo: google
0 comments:
Post a Comment