အျမင္႔ပ်ံ ေတးသီဌက္၏ ေျခရာမ်ားစြာ “ ဒူကဘာ ”

ေခတ္ႀကီးကိုက ၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြ မ်ားတယ္၊ တိုးတက္မႈေတြ အရွိန္အဟုန္ ျပင္းျပင္း ရိုက္ခတ္ ေနတဲ့ ဒီေန႔ကာလမွာ သက္ရွိ သက္မဲ့တို႔ စိတ္ဖိစီးမႈ အာရံုေတြကို တစိတ္ တေဒသ ေျဖေလ်ာ့ ေစႏိုင္ေစတာ ဂီတလို႔ဆိုယင္ မွားႏိုင္မယ္ မထင္ပါဘူး။

စာေရးသူတို႔ ငယ္စဉ္ ကတည္းက သူ႔ကို လူမျမင္ဖူးေပမဲ့ သူ႔ ဂီတေတြကို ပင္ေနဆိုနစ္၊ ဟီတာခ်ီ အစျပဳတဲ့ Only ကက္ဆက္ Song Box ေတြက ထြက္လာတဲ႔ သံစဥ္ေတြနဲ႔ ရင္းႏွီး ေနခဲ့ဖူးတယ္။ သူ႔ကို စာေရးသူ အေမရိကား ေရာက္ၿပီး မ်ားမၾကာမီမွာ သူ ဒီႏိုင္ငံမွာ အေျခက် အေနက် ေနတာ သိလိုက္ရေတာ့၊ အမိေျမကို သူ စြန္႔ခဲ့တဲ့ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာ့ ဂီတေလာက က အျခားေသာ အဆိုေတာ္ေတြ၊ သူ႔ သီခ်င္းေတြနဲ႔ လူတလံုး သူတလံုး ျဖစ္လာ ၾကၿပီး သူ႔ကို မမီ လိုက္တဲ့ ယေန႔ေခတ္က လူငယ္ေတြ သိသာေစရန္ အတြက္ စကားစျမည္ေျပာၿပီး ေမး၍ ေရးရ ပါတယ္၊ သူဟာ အၿမဲတေစ အံုးအံုးကၽြက္ကၽြက္ ျဖစ္ေနတတ္တဲ့ ျမန္မာ႔ စတီရီယို ေလာက ရဲ့ ေခတ္ဦးမွာ ထဲထဲဝင္ဝင္ ပါဝင္ခဲ့ၿပီး သူ႔ဘဝ ေကာက္ေၾကာင္း ေတြဟာ အံ့မခန္း ဒင္းၾကမ္း ျပည့္ေနေတာ့တယ္။ သူဆိုတာ လာရႈိး သိန္းေအာင္ လို႔ ေခၚတဲ့ ဂ်င္မီဂ်က္(Jimmy Jack )ပါ၊ သူ႔ ေကာက္ေၾကာင္းေတြ ေနာက္လိုက္ၾကည္႔ရင္ ... လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးခါစ ကြန္ဗင့္ ေက်ာင္းေတြ ဟာ ကိုလိုနီစံနစ္ အေငြ႕အသက္ေတြက ရိုက္ခတ္ ေနေသးတာရယ္၊ ခရိယာန္ ဘာသာ သက္ဝင္ ယံုၾကည္တာရယ္ သူ႔ နာမည္ ဂ်င္မီ သူ႔အေဖ နာမည္ ဂ်က္(Jack) တို႔နဲ႔ ေပါင္းစပ္ၿပီး ဂ်င္မီဂ်က္ ျဖစ္လာ သူပါ။ အေမရိကားမွာ နယ္တကာ ဆန္႔လို႔ သြားေနတဲ့ သူ႔ကို အေမရိကားေရာက္ ပရိတ္သတ္ေတြ အေနနဲ႔ ထူးမဆန္းေတာ့ ေပမဲ့ ႏိုင္ငံတကာေရာက္ ျမန္မာ့ဂီတ ပရိတ္သတ္ေတြ အေနနဲ႔ ပိုမို ျမင္သာေအာင္ ေျခခင္း လက္ခင္း သာတဲ့ တေန႔မွာ သူ႔ အေၾကာင္းကို ခေရေစ့ တြင္းက် စကားစျမည္ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။

သူ႔ အေဖ ျဖစ္သူဟာ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရးကို အရယူရာမွာ ပါဝင္ တိုက္ခိုက္ေပးခဲ့တဲ့ အိႏၵိယ အမ်ဳိးသားပါလို႔ သူေျပာျပတဲ့ အခ်ိန္မွာ ရိုးသားမႈ အတိ ဝံ႔ၾကြားမႈ အရိပ္အေငြ႕ေတြ သူ့ဆီမွာ ေဝ့ ေနတာ ေတြ႔ေနရတယ္။ အေမ ဖက္ကေတာ့ ကခ်င္ေသြး ပါတဲ့ ျမစ္ႀကီးနား ဖက္ကပါ။ သူ႔ ခ်က္ျမဳပ္ကလည္း ကခ်င္ျပည္နယ္ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕လို႔ ဆိုပါတယ္။ အရြယ္ ေရာက္ေတာ့ နမၼတူ ကြန္ဗင့္ေက်ာင္းမွာ ေဘာ္ဒါေနရင္းနဲ႔ ကြာယာ (Choir)လို႔ ေခၚတဲ့ ဓမၼေတးေတြ သံစံု က်ဴးရင့္တာ ေတြ လိုက္ဆိုရင္းနဲ႔ အဆိုပညာကို သက္ဝင္တယ္လို႔ တခုတ္တရ ေျပာျပပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း လာရိႈးျပန္ေရာက္ၿပီး ဘက္ပတစ္ ႏွစ္ျခင္းခရိယာန္ ဘုရားေက်ာင္းမွာ ဓမၼေတးေတြ သီဆို က်ဴးရင့္ကာ ေမၿမိဳ႕ (ခ) ျပင္ဦးလြင္ စိန္မိုက္ကယ္လ္ ေက်ာင္း ေရာက္ေတာ့ ဆရာမႀကီး တေယာက္က သီခ်င္းဆိုနည္းေတြ သင္ေပးတယ္လို႔ ငယ္ဘဝရဲ႕ သူ႔ဂီတကို ေျပာျပပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အရြယ္ေရာက္ေတာ႔  ျမန္မာျပည္ စတီရီယို ေခတ္ဦးမွာ ကိုယ္တိုင္ ခုတ္ထြင္း ၿပီး လုပ္ရတဲ့ အေကာ့စတစ္ (acoustic) ဂစ္တာေတြနဲ႔ ဒီကာလက လာရႈိးတခြင္မွာ ဝါသနာတူ သူငယ္ခ်င္း ၃၊၄ ေယာက္ စုၿပီး မဂၤလာေဆာင္ေတြ ဧည့္ခံပြဲေတြ သူတို႔တေတြ မင္းမူေနတယ္လို႔ ဩဇာသံ ပါတဲ့ ရယ္သံ လြင္လြင္ အသံတခ်ဳိ႕နဲ႔ သူ႔ဘဝကို ထုဆစ္လို႔ ျပတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ေရာက္ေတာ့ သူတို႔ တီးဝိုင္းက ဂစ္တာတီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ အဆက္အသြယ္နဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္း ရန္ကုန္က ျမန္မာ့အသံ ( Burma Broadcasting Service ) မွာ Local Talents Variety Show လို႔ ေဒသတြင္း လူငယ္မ်ားကို ပင္ကိုယ္ အစြမ္းအစ ျမွင့္တင္ေပးတဲ့ အစီစဉ္တခု ကေန တႏိုင္ငံလံုးက ဝါသနာရွင္ေတြ အတြက္ ၿပိဳင္ပြဲလုပ္ရာမွာ သူ ဝင္ၿပိဳင္ေတာ့ First Class အဆင့္ A နဲ႔ ပထမ ရခဲ့ပါတယ္။ အဲတာ တင္လား မဟုတ္ေသး ျပန္ဖူး၊ သူ ပထမဆံုး အဂၤလိပ္လို ကိုယ္တိုင္ စပ္ခဲ့တဲ့ သီခ်င္းနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ တီးဝိုင္းနဲ႔ ဆုရခဲ့တာတဲ့၊ ဒီကေန အခြင့္ အလန္း ပြင့္လာၿပီး ျမန္မာ့အသံက စေနေန႔ ညပိုင္းမွာ လႊင့္တဲ့ အစီစဉ္မွာ ဂ်င္မီဂ်က္ နာမည္နဲ႔ပဲ ေဖ်ာ္ေျဖခြင့္ ၁၅မိနစ္ေပးတယ္လို႔ သူ ေျပာျပေတာ့ သူ႔ စိတ္ကူးေတြ ျမန္မာ့အသံ ရွိရာ ျပည္ လမ္းမဆီ ေရာက္ေန သလားလို႔ သူ႔ စိတ္အလ်ဉ္ ကို စာေရးသူ လိုက္ဖတ္ ေနမိေတာ႔တယ္။

ေနာက္ေတာ့ ဒီအစီစဉ္ အတြက္ အဂၤလိပ္လို ကိုယ္တိုင္ ေရးဆိုေနခဲ့ၿပီး တီးခတ္ေပးတဲ့ သူေတြ ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ၿပီး ေနာင္တခ်ိန္ ျမန္မာ့ စတီရီယို ေလာကကို တေခတ္ ထြန္းေစ ခဲ့သူေတြ ျမန္မာျပည္ သိန္းတန္ (လိဒ္)၊ ဗစ္တာခင္ညို (ရစ္သမ္)၊ ဒရမ္မာ ပေလးဘြိဳင္း သန္းႏိုင္တို႔ ျဖစ္ၾကတယ္၊ အဲလို အပါတ္စဉ္ B.B.S မွာ စေနေန႔ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေတြ ကို အဲဒီ ေခတ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ့ သမၼတ ရုပ္ရွင္ရံုတို႔ ပေလဒီယမ္ ( ေနာင္ ပပဝင္းရံု၊ ယခု ထရိတ္ဒါး ေဟာ္တယ္ ေနရာ ) ရုပ္ရွင္ရံု တို႔မွာ အဲဒီေခတ္က ဖြင့္ေလ့ ရွိတယ္လို႔ သူက ဆိုတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အယင္လို လားရိႈးနဲ႔ ရန္ကုန္ ခပ္စိပ္စိပ္ လြန္းထိုး သြားမေနေတာ့ပဲ၊ ရန္ကုန္ တဖက္ကမ္းမွာ ရွိတဲ့ ဒလ သေဘၤာက်င္းမွာ A.E Marine Engineering ေက်ာင္းလာ တက္ေနတယ္လို႔ ေျပာျပပါတယ္။ ဒါနဲ့ အေနာက္တိုင္း ဂီတ ျမန္မာသံစဉ္ သီခ်င္းေတြကို ဘယ္တုန္းမွာ စ,ေရးစပ္ခဲ့လည္း ေမးေတာ့ အဲဒီ ကာလမွာပဲ ေရေၾကာင္း အဂၤ်င္နီယာ ေက်ာင္းသား ဘဝနဲ႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ထဲ သြားယင္း လူငယ္တို႔ ဘဝ ခံစားမႈေတြရၿပီး သူ႔ရဲ့ ပထမဆံုး ျမန္မာစာသားနဲ႔ ေရးတဲ့သီခ်င္း နာမည္ေက်ာ္ "မုန္းမုန္းေမ့ေမ့" သီခ်င္းကို ရင္ဘတ္နဲ႔ ရင္းၿပီး ကြန္ဗိုေကးရွင္း ေရွ့မွာ ေရးစပ္လို႔ ရခဲ့တယ္လို႔ ေျပာျပပါတယ္။ အဂၤလိပ္လို သီခ်င္းေတြ ေရးစပ္သီကံုး အဆိုမ်ား ခဲ့တဲ့ ဂ်င္မီဂ်က္ကို ဒီအခ်ိန္က အဆို ေလာကမွာ ဩဇာရွိတဲ့ ေရနံေျမ ဦးသက္ေဝက ျမန္မာသီခ်င္း ဆိုတတ္ပါ သလားလို႔ ေမးယူရလို႔ မုန္းမုန္းေမ့ေမ့ ဆိုျပေတာ့ အံ့ဘနန္း ျဖစ္ခဲ့ရဖူးတယ္ ေနာက္ေတာ့ ဗြီအိုေအ ကိုပို႔လို႔ ဗီြအိုေအ အသံလႊင့္႒ာန အႀကိဳက္ ထိပ္တန္းသီခ်င္း ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။

ဂီတေလာကထဲ ဘယ္လို ဝင္လာလည္း ေမးျပန္ေတာ့ ဒီအခ်ိန္ ေတးဂီတ ေလာကမွာ ထဲထဲဝင္ဝင္ ရွိေနတဲ့ အေကာ္ဒီယံ အုန္းေက်ာ္ဟာ  လားရႈိးမွာ ေရွ႕တန္းျပန္ တပ္မေတာ္သား ေတြကို လာေရာက္ ေဖ်ာ္ေျဖရင္း ဂ်င္မီဂ်က္ရဲ့ အေမ ျဖစ္သူက ညစာ စားပြဲတခုမွာ အေကာ္ဒီယံ အုန္းေက်ာ္နဲ႔ စကားစျမည္ ေျပာရင္း သူ႔သားလည္း သီခ်င္းဆို ဝါသနာ ပါေၾကာင္း ေျပာျပ ခဲ့တယ္လို႔ ေႏြေက်ာင္းပိတ္ အိမ္အျပန္မွာ သူ သိခဲ့ရတယ္။ ေက်ာင္းေတြဖြင့္လို႔ ရန္ကုန္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ တရက္သားမွာ အေကာ္ဒီယံ အုန္းေက်ာ္ဆီ သြားေတြ႔မယ္ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္တဲ့ ဗစ္တာခင္ညိုနဲ႔ သြားေတြ႔ပါတယ္။ အေကာ္ဒီယံ အုန္းေက်ာ္နဲ႔ ေတြ႕ၿပီးေတာ့ အေကာ္ဒီယံ အုန္းေက်ာ္ က သူ႔တပည့္ တေယာက္ေခၚၿပီး ဂ်င္မီဂ်က္ ကို အသံ သြင္းေပးဖို႔ ညႊန္ၾကားပါတယ္။ အသံစမ္းမဲ့ ရက္ ေရာက္ေတာ့ အေကာ္ဒီယံ အုန္းေက်ာ္ ကိုယ္တိုင္ ဂ်င္မီဂ်က္ ဆိုတာကို လာၾကည့္လို႔ သူတို႔ ဂီတ ေလာကသားေတြ ေျပာစမွတ္ ျပဳခဲ့ၾကရတယ္။ ဂ်င္မီဂ်က္ရဲ့ ပထမဆံုး စီးရီးကို အေကာ္ဒီယံ အုန္းေက်ာ္ က အခမဲ့ သြင္းၿပီး ျဖန္႔ခ်ီေပးလို႔ ဂ်င္မီဂ်က္ရဲ႕ "နန္းေလး" စီးရီး ထြက္လာပါတယ္။ အေကာ္ဒီယံ အုန္းေက်ာ္ ကနဦး အဲလို လုပ္ေပးခဲ့လို႔ သူ႔မွာ ေက်းဇူး ရွိတယ္လို႔ ေလာကပါလ တရားကို ခိုင္က်ည္စြာ သိေနတဲ့ အသိနဲ႔ ရယ္ရယ္ေမာေမာ သူ ဆက္ေျပာတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ စီးရီး တေခြလံုးကို မူပိုင္ အျပတ္ေရာင္းလို႔  ျမန္မာေငြ ၇၅က်ပ္ေလာက္ ရယင္ပဲ ေပ်ာ္ေနၿပီလို႔ ေခတ္ကို အေရာင္ဟပ္တဲ့ စကားေတြနဲ႔ ေျပာျပျပန္တယ္။ အခုေခတ္ စကားနဲ႔ ေျပာရယင္ အေခြေပါက္တယ္ေပါ့...ဗ်ာ။ အဲဒီလိုနဲ႔  ျမန္မာျပည္ စတီရီယို ေခတ္ဦးမွာ ေတးဂီတ ေလာကထဲကို ေကာ္ပီ မဟုတ္ပဲ ကိုယ္ပိုင္သံစဉ္ေတြ ေရးစပ္ ဆိုခဲ့သူ တဦးအျဖစ္ ဂ်င္မီဂ်က္ (ေခၚ) လားရႈိး သိန္းေအာင္ တေယာက္ ပထမဆံုး အပါအဝင္ မွတ္ေက်ာက္တင္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။

အိုးလ္ေမာ္ဒယ္ႀကီး အခုမွတ္မိ သေလာက္ ဒီေခတ္က ဘယ္သူေတြ စတီရီယိုေတးေတြ စၿပီးဆိုေနလည္း ေမးေတာ့ တကယ္တန္း စ,တာက ရုပ္ရွင္မင္းသား ဝင္းဦး၊ ညြန္႔ဝင္းတို႔ ပါခဲ့ၿပီး၊ ေမာင္ေမာင္သန္း ( တိမ္ျပာေသာေန႔ )၊  ၾကည္တိုး၊ ဆန္နီတင္ထြဋ္၊ ေမၿမိဳ႕ ခင္ေမာင္ျမင့္ တို႔လည္း စဆိုေနၿပီး ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာ့ စတီရီယို သမိုင္းကို တူးဆြၿပီး ေျပာပါတယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာလည္း ျမန္မာ့အသံမွာ ကိုအံ့ႀကီး၊ အေကာ္ဒီယံ အုန္းေက်ာ္ တို႔လည္း သီဆိုေနၿပီး ဂ်င္မီဂ်က္ အေနနဲ႔ ထိုသူေတြသာ ျမန္မာ့ စတီရီယို ေလာကကို စတင္ ခဲ့တယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ တကယ္ အေနာက္တိုင္း သီခ်င္းေတြကို စတာက ျပည္ လွေဖတို႔ ေခတ္ကတည္းက စတင္ေနေၾကာင္း ျဖည့္စြက္ ေျပာျပန္ပါတယ္။

သူ႔ထက္အယင္ တကၠသိုလ္ ထြန္းေနာင္ သူနဲ႔ေခတ္ၿပိဳင္ မင္းမင္းလတ္ (ရက္ပ္ပါ အနဂၢ၏ အေဖ)၊ တကၠသိုလ္ ေအးေမာင္ (ပေလးဘိြဳင္း)၊ ပုလဲ (ပေလးဘြိဳင္း သန္းနိုင္၏ ဇနီး) တို႔ ေတးစီးရီးေတြ ထြက္လာၿပီး ပေလးဘိြဳင္းသန္းႏိုင္ ကေတာ့ ပေလယာ ဒရမ္မာ အျဖစ္နဲ႔သာ ေနၿပီး တပုဒ္စ ႏွစ္ပုဒ္စ သာ ဆိုေနေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ စီးရီးထုတ္တိုင္း ကုန္က် စရိတ္ေတြ ကိုေတာ့ လားရႈိးမွာ ေနထိုင္တဲ့ အေမျဖစ္သူထံ ျပန္ျပန္ ေတာင္းၿပီး အေခြေတြ ထုတ္ေနတဲ့ လားရႈိးသိန္းေအာင္ ပါလို႔ အရႊန္းေဖါက္ၿပီး ဆိုတယ္။ နည္းပညာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ မရွိေသးတဲ့ ဒီေခတ္က အခုေခတ္လို Track လိုင္းေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ အသံသြင္း အသံထပ္ၿပီး အေခြလုပ္ယူတာ မဟုတ္ေတာ့ အသံသြင္းၿပီ ဆိုလည္း တခါထဲ ၿပိဳင္တူတီး ၿပိဳင္တူ အသံဖမ္းရလို႔ ဦးဘသိန္း အသံဖမ္း စတူဒီယိုမွာ ဘတ္(စ္)ကားလိုင္းေတြ ရပ္သြားတဲ့ ည၈နာရီ ေလာက္မွာ မွန္တံခါးေတြကို ၿခံဳေစာင္ ေတြနဲ႔ကာ တခါထဲ ညီေအာင္တိုက္၊ တခါထဲတီး၊ တၿပိဳင္ထဲ ဆို၊ အသံဖမ္း ၾကရတာလို႔ ေျပာျပပါတယ္။ အဲဒီေခတ္က စီးရီးေခြေတြကို ေတးသံသြင္း ေတြက သူနဲ႔ အခ်ိတ္အဆက္ရွိတဲ့ နယ္ေဖါက္သည္ ဆိုင္ေတြနဲ႔ စပ္ေမးၿပီး စီးရီးတန္ဖိုး ျဖတ္ဝယ္ေလ့ ရွိတယ္ လို႔ ဆိုတယ္၊ အခုေခတ္လို တျပည္လံုး အတြက္ မူပိုင္ ေရာင္းတာေတာ့ မဟုတ္ဖူးေပါ့။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ သူ႔ စီးရီး အေခြေတြကို ဒီအခ်ိန္ မနၲေလးက ေတးသံသြင္း လုပ္ငန္း လုပ္တဲ့ ေစာ္ဘြား သား တဦးျဖစ္တဲ႔ ေဘာ္ဘီေအာင္ ဆီမွာ ေရာင္းခ်ခဲ့တာ မ်ားတယ္လို႔ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပ ပါတယ္။

စတီရီယို ေလာကမွာ လွ်ံလွ်ံေတာက္ ေအာင္ျမင္လာေတာ့ ဂ်င္မီဂ်က္ (ေခၚ) လားရႈိး သိန္းေအာင္ တေယာက္ ေပ်ာက္ သြားတာ ဘာေၾကာင့္လည္း ေမးေတာ့ ပုလဲသီ တကြဲစီ ျဖစ္ေနတဲ့ စကားဝိုင္းကို စီစီရီရီ လုပ္ကာ တခ်ိန္ထဲမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ သူ႔ ဘဝ အေရႊ႕အေျပာင္း ေတြကို ျပန္ခ်ျပပါတယ္။ လားရႈိးနဲ႔ ရန္ကုန္ ဦးဒဟို သြားလာေနခ်ိန္မွာပဲ တဖက္က လားရႈိးမွာ ဂ်င္မီဂ်က္ တေယာက္ ကာကြယ္ေရး တပ္ဖြဲ႔ ေတြထဲ ဝင္ထားသတဲ့။ ဒါဆို ဘယ္လို ႏိုင္ငံေရးကို စၿပီး စိတ္ဝင္စား လာတာလဲ ေဖါက္ေမးျပန္ေတာ့ သူ ဟိုက္စကူး ေက်ာင္းသားဘဝမွာ လာရိႈး ရပ္ကြက္ (၂)က အ.ထ.က (၂) တက္ေနတုန္း၊ တခါသားမွာ ေက်ာင္းမွာ ေၾကညာသတဲ့၊ ဒီေခတ္ က ႏိုင္ငံေတာ္ကို အာဏာသိမ္းထားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္း အိမ္ေစာင့္ အစိုးရက ဦးႏုရဲ့ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီ စံနစ္ကို မယံုၾကည္ေတာ့ဖူးလို႔ ဆိုတယ္၊ ၿပီးေတာ႔ ဆိုရွယ္လစ္စံနစ္နဲ႔ ဆက္လက္ ခ်ီတက္မယ္ ဆိုကာ ေက်ာင္းသားေတြကို အခုေခတ္ ႀကံ႕ဖြတ္ ပါတီလိုပဲ ခုတံုးလုပ္ အားျဖည့္ ေခၚကာ လူထု ရႈတ္ခ်ပြဲ လုပ္သတဲ့၊ ဒီတင္ ဂ်င္မီဂ်က္ က စဉ္းစားမိၿပီး ဒီမိုကေရစီသာ ဆိတ္သုဉ္း ယင္ ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ မေထာက္ခံဖူး ဆိုကာ၊ ေခါင္းထဲ အေတြးမ်ားစြာနဲ႔ သူတေယာက္ထဲ ေက်ာင္းက အျပန္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ ခ်ၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့ သတဲ့။ ဒီအခ်ိန္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးစ ဦးႏုရဲ႕ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီ ပါတီက တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေနၿပီး နယ္ျခားေတြျဖစ္တဲ႔ ရွမ္းျပည္မွာ ေလာဝ္စစ္ဟန္ ကာကြယ္ေရး၊ ခြန္ဆာ ဦးေဆာင္တဲ့ ကာကြယ္ေရး အဖြဲ႔ေတြရွိေနၿပီး၊ ဂ်င္မီဂ်က္ ကေတာ့ ဝင္းျမင့္၊ ထြန္ျမင့္ တို႔ရဲ့ လြိဳင္ေက်းစန္႔ ကာကြယ္ေရး အဖြဲ႔မွာ ပါခဲ့တယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ၁၉၆၂ မတ္လမွာ အိမ္ေစာင့္ အစိုးရလုပ္ေနတဲ့ ဗိုလ္ေနဝင္းက အာဏာ အၿပီးအျပတ္သိမ္းၿပီး၊ ၁၉၇၂ခုႏွစ္ ေရာက္ေတာ့ ေျခကုတ္ရလာတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း စစ္အစိုးရက ကာကြယ္ေရးေတြ လက္နက္ခ်ခိုင္း ခ်ိန္မွာ စစ္အစိုးရ လက္ေအာက္ ထက္စာယင္ ဒီမိုကေရစီ ဒို႔တိုင္းျပည္မွာ ထူေထာင္ႏိုင္ဖို႔ ဂ်င္မီဂ်က္ တေယာက္ လက္နက္ မခ်ပဲ ေတာင္ေပၚ တက္သြားခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

လကို ႏွစ္စားကာ သွ်မ္းျပည္ နယ္ျခားမ်ဉ္း တေလွ်ာက္ ကူးလူးေနခဲ့ၿပီး ေနာင္ ယိုးဒယားဖက္ ေျခကုတ္ယူေတာ့ ေကအိုင္ေအ က ဥကၠ႒ ဘရန္ဆိုင္းတို႔ ထိုင္း အေျခစိုက္ ေခတ္ၿပိဳင္ သတင္းစာ ထူေထာင္သူ ဦးတင္ေမာင္ဝင္း၊ ဦးရဲေက်ာ္သူ (ျပည္ခ်စ္)၊ ေညာင္ေရႊ ေစာ္ဘြား စပ္ေရႊသိုက္သား ေဒါက္တာ ယူဂ်င္းသိုက္(သွ်မ္း) တို႔နဲ႔ အတူ ဒီမိုကေရစီ အေရး လႈပ္ရွားခဲ့ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုခ်ိန္ မွာေတာ့ သူနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးဖက္မွာ ေခတ္ၿပိဳင္ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သား ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕တို႔ဟာ လူ႔ေလာကမွာ မရွိၾကေတာ့ပါဖူး။ ဒါေပမဲ့ သူ ကေတာ့ ခိုင္က်ည္ တဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ရြက္ကုန္ဖြင့္ ခရီးႏွင္ကာ ေတးသီေနဆဲပါ။ ရိုးသားတယ္၊ ယဉ္ေက်း သိမ္ေမြ႕တယ္၊ ႀကီးငယ္ မဟူ အေျပာအဆို ခ်ဳိသာတယ္၊ မာန္မာန အလ်ဉ္းကင္းမဲ့ တယ္ ဆိုတာ ေတြကေတာ့ သူနဲ႔ ဆက္ဆံဖူးၾကသူတိုင္း သိၾကပါတဲ့ သူ႔ရဲ့ ဂုဏ္ျဒပ္ေတြပါ။ ပဆစ္ကြက္ ေတြလို အေရာင္စံုလွတဲ့ ေတးသီငွက္ႀကီး ဘဝဟာ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ အမိ ျမန္မာျပည္က ထြက္လာေတာ့ ဂီတေလာကမွာ သူနာမည္ မရေသးပါဖူး ေတာထဲေတာင္ထဲ ေရာက္ေတာ့ သူ႔ သီခ်င္းေတြ နားေထာင္ေနတယ္ ဆိုတာ ဟိုဟိုဒီဒီမ်ားမွာ ေတြ႔ရတာေတာ့ သူ ဒီေလာက္ပဲ သိရတယ္လို႔ က်န္ခဲ့တဲ့ သူ႔ဂီတေလာက အေၾကာင္း ဆိုပါတယ္။ သူ႔သီခ်င္းေတြ ျပည္တြင္းမွာ ကၽြတ္ကၽြတ္ဆူေအာင္ ေပါက္ ခဲ႔တာ အဲဒီ အရသာေတြ သူ မခံစားလိုက္ရပါဖူး။ သူ ထဲထဲဝင္ဝင္ ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုတာ တခါသား ယိုးဒယားႏိုင္ငံ ေရာက္ေတာ့ ျပည္တြင္းလာတဲ့က မိတ္ေဆြတဦးနဲ႔ ေတြ႔ေတာ့ သူ ျမန္မာျပည္မွာ ေအာင္ျမင္ေနတာကို ေျပာျပေတာ့ မခ်င့္မရဲ ယံုၾကည္ ေနမိေၾကာင္း၊ မ်က္ဝါးထင္ထင္ လက္ခံရတာကေတာ့ ၁၉၇၄ခုႏွစ္ ဗဟိုအစိုးရရဲ့ လက္ခံမႈနဲ႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေလာ့(စ္) အိန္ဂ်လိ(စ္) မွာ ရွိတဲ့ ျမန္မာျပည္ဖြား ဆရာဝန္မ်ားက စီစဉ္လို႔ လုပ္ေပးတဲ့ သူ႔ရဲ့ တကိုယ္ေတာ္ ရႈိးပြဲဟာ အေမရိကား တလႊားက ျမန္မာေတြ ေသာေသာညံေအာင္ အားေပးခဲ့လို႔ ဂ်င္မီဂ်က္ (ေခၚ) လာရႈိးသိန္းေအာင္ ျမန္မာ့ စတီရီယို ေခတ္ဦး ကိုယ္ပိုင္သံစဉ္ ေတးဂီတမွာ သူေအာင္ျမင္ၿပီး တကယ္မွတ္တိုင္ေတြ စိုက္ထူနိုင္ခဲ့တယ္ ဆိုတာ မခ်င့္မရဲ ျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကို ဒံုးဒံုးခ်ၿပီ ယံုၾကည္ႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ အေဝးကို ေဝသီလို႔ တခုတ္တရ ၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ့ သူက ဆိုပါတယ္။

အေမရိကား ေရာက္တာ ၃၅ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာၿပီ ျဖစ္တဲ့ လာရႈိးႀကီးရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ဘဝက ဘယ္လို ထုဆစ္ထားလဲ ေမးေတာ့ သူ အေမရိကားက မီခ်ီဂန္သူနဲ႔ အေၾကာင္းပါၿပီး သား ၂ေယာက္ သမီးတေယာက္ရွိေၾကာင္း သမီးက အႀကီးျဖစ္ၿပီး အသက္ ၂၅ႏွစ္ အရြယ္ရွိၿပီ ျဖစ္ကာ အေမရိကား တကၠသိုလ္မ်ားမွာ ဘြဲ႔ ၂ခု ရထားေၾကာင္း၊ အေဖ့ေသြးပါလို႔ စႏၵယား၊ ဂစ္တာ တို႔ကို ကၽြမ္းက်င္စြာ တီးခတ္ႏိုင္ပါတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ေကာလိပ္သြားဖို႔ ခ်ိန္ေနတဲ့ ဒုတိယ သားအလတ္ ကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ ေရာ့ခ္ေတးဂီတ တီးဝိုင္းရွိၿပီး ဂစ္တာတီးကာ အေဖျဖစ္သူ အတြက္ ေလာ့(စ္)အိန္ဂ်လိ(စ္) ပြဲတပြဲ လိုက္တီး ေပးဖူးၿပီး ေနာင္မွာ လားရႈိးႀကီးရဲ့ ဂီတခရီးစဉ္ တလႊားမွာ အေဖနဲ႔အတူ ပါဝင္ တီးခတ္ေတာ့မယ္လို႔ သိရွိရပါတယ္။ အငယ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ သားကေတာ့ ေတးဂီတ ဝါသနာ မပါဖူးလို႔ ဆိုျပန္တယ္။ ဂ်င္မီဂ်က္ဟာ အေမရိကား အေျခခ်ၿပီ ဆိုကတည္းက တကၠဆတ္ ျပည္နယ္ ဟူစတန္ ဒီတၿမိဳ႕ထဲမွာပဲ ေန ေနတာပဲ ႏွစ္ေပါင္း မနည္းေတာ့ဖူးလို႔ မိသားစု ဘဝေတြကို ေျပာျပပါတယ္။ ကန္းထရီး သီခ်င္းေတြ အဆိုေကာင္းတဲ့ လားရႈိးက သီခ်င္းငွက္ႀကီးကို ဘားေတြ နိုက္ကလပ္ေတြမွာ မဆိုဖူးလား ? ဆိုေတာ့ လူလြတ္ ဘဝ ကေတာ့ ဆိုေၾကာင္း အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ ဘားေတြ ႏိုက္ကလပ္ေတြမွာ ဆိုယင္ ေရာင္းသူနဲ႔ ဝယ္သူ ဆက္ဆံေရး အရ အိမ္ေထာင္ေရး အဖုအထစ္ ျဖစ္မွာ စိုးလို႔ မဆိုဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္ လို႔ ေျပာျပပါတယ္။

သူ ဘယ္ေလာက္ သီခ်င္း အဆိုေကာင္းလဲ ဆိုယင္ အေမရိကား မလာခင္ ယိုးဒယားက ခ်င္းမိုင္(ဇင္းမယ္) ႏိုက္ကလပ္ တခုမွာ အဂၤလိပ္ သီခ်င္းေတြ ဆိုေတာ့ အခု ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ့ ဘုရင္ ရာမ(၉)၊ ဘူမိေဘာ အဒူယာဒက္ ရဲ့ မိဖုရား သိရိေခတ္ ကိုယ္တိုင္ အငယ္ဆံုး သမီးေတာ္ နဲ႔ ခ်ိန္းဂ်င္းေဟာ္တယ္ ႏိုက္ကလပ္မွာ လာေရာက္အားေပးလို႔ သမီးေတာ္က ေတာင္းဆိုတာနဲ႔ ေလယာဉ္ပ်က္က် လို႔ ေသဆံုးသြားတဲ့ အဆိုေတာ္ ဂၽြန္ဒင္းဗါးရဲ့ နာမည္ေက်ာ္ Country Road သီခ်င္းကို ဆိုျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီေလာက္ပဲလား ဘယ္ဟုတ္မလဲ အစမွာ ဆိုထားသလို သူ႔ ဘဝ ေကာက္ေၾကာင္း ေတြက နားေထာင္ေနသူ အတြက္ေတာ့ ထူးဆန္းတာေတြ ေရာျပြမ္းေနတာ အျပည့္ပါပဲ၊ အယင္ အေမရိကန္ သမၼတ ေဂ်ာ့ရွ္ဒဘလ်ဴ ဘုရွ္ ရဲ့ အေဖ ( George Herbert Walker Bush သမၼတ ဘုရွ္ အႀကီး ) ရဲ့ Surprise ပါတီတခု ေဖ်ာ္ေျဖမႈမွာ သူ (ဂ်င္မီဂ်က္) ဆိုအၿပီး ေနာင္ သမၼတ ျဖစ္လာမဲ့ အမတ္မင္း ဘုရွ္ အႀကီးက ေခၚေမး အၿပီး "အေတာ္ထူးတဲ့ ေကာင္" လို႔ မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့သတဲ့။ ေၾသာ္ .... ထူးတာက အဲဒီေန႔ ဩဂက္(စ္) လ ၁၆ရက္ေန႔ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ေပါ့၊ သူေနတဲ့ တကၠဆတ္ျပည္နယ္နဲ႔ သိပ္မေဝးလွတဲ့ တင္နဆီ ျပည္နယ္ မင္းဖိ(စ္) ၿမိဳ႕မွာ ေရာ့ခ္အင္ရိုး ဘုရင္ႀကီး အဲဗစ္ပရက္စေလ ဂေရ့(စ္)လန္း စံအိမ္ႀကီးရဲ့ ေရခ်ဳိးကန္ထဲမွာ ေသေနခဲ့တယ္ေလ။

အေသာ့ ေျပာတဲ့ေနရာမွာလဲ စံပါပဲ။ ကိုဂ်င္မီ က တရုတ္ သီခ်င္းေတြလဲ ဆိုတယ္ ဆိုေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ ေျပာရေသးတယ္ သူက "က်ေနာ္က တရုတ္လို မပီကလာ ပီကလာနဲ႔ ဆိုတာဗ်" ... "လူပ်ဳိ ဘဝက လားရႈိးမွာ ေလာဝ္စစ္ဟန္ တူမကို လိုက္ခဲ့ တုန္းက အေမြေတြ ေပါ့ဗ်ာ" တဲ့။

အေမရိကား ေရာက္ေတာ့လည္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတို႔ ကြန္ျမဴနတီတို႔ ရံပံုေငြ ပြဲေတြ အခုထိ လိုက္ဆိုေနဆဲပဲ ဒီေရာက္ ၿပီးေတာ့ အေခြကို အိမ္မွာပဲ စီစဉ္ ျပန္သြင္းတာ ၂ေခြ၊ ၃ေခြေလာက္ ထုတ္ျဖစ္ေသးတယ္။ အဂၤလိပ္လို ပဲ ကန္းထရီးေတြ ဆိုထားတာေတြလဲ ရွိတယ္။ အရွိန္အဝါ ႀကီးမားလွတဲ့ သူ႔ရဲ့ သီခ်င္း "အေမတခု. သားတခု" ကို ဘယ္လိုစပ္ ဆိုခဲ့လဲ ေျပာေတာ့ ဘာသာတရား ကိုင္းရႈိင္းတဲ့ သီခ်င္းငွက္ႀကီးက ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ ေနဆိုၿပီး သူ႔ ကို မယ္ေတာ္ က ေစာင့္ေရွာက္ေၾကာင္း ငယ္စဉ္က သူ႔ ဒယ္ဒီ ေျပာလို႔ သိခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ တစံုတခု က်ေရာက္ ေတာ့မယ္ဆို နံ႔သာျဖဴ အနံ႔ ရေၾကာင္း ဒီလိုနဲ႔ ဘဝမွာ အနၲရာယ္ေတြက ေရွာင္ကြင္းလာခဲ့ ရေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီသီခ်င္းကို မယ္ေတာ္ႀကီး အတြက္ ရည္စူးၿပီး စပ္ခဲ့လို႔ ဒီသီခ်င္းဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္ အရွိန္အဝါ ရွိခဲဲ့တာလို႔ ဆိုပါတယ္။ သူ႔ သီခ်င္းေတြ အားလံုးကို စီၿပီး ၾကည့္လိုက္ယင္ သူ႔ဘဝ ဇါတ္လမ္း တခုကို ေျပာျပေနသလို ခံစားရပါတယ္။ သီခ်င္းကိုေတာ့ ခံစားခ်က္ ရွိယင္ရွိသလို ေရးခဲ့ၿပီး ေသျခာ ထိုင္ၿပီးေရးကာ လုပ္ယူတာမ်ဳိး မရွိဖူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ သူ႔ သီခ်င္းေတြ သူမ်ားေတြ ဆိုေနတာ ဘာ အက်ဳိးခံစားမႈ ရွိလဲ? ေမးေတာ့ သူ႔မွာ သီခ်င္းေတြကို ေဘာင္ မခတ္ထားေၾကာင္း အခုေခတ္ လူငယ္ေတြ ျပန္ဆိုၾကတာ ျပန္တီးၾကတာေတြ ေကာင္းေၾကာင္းသာ မွတ္ခ်က္ျပဳပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ အတန္ငယ္ နႈတ္ဆိတ္သြားၿပီး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ရွိေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့ ဗ်ာလို႔ သေဘာထား ႀကီးစြာဆိုပါတယ္။

ေနာက္တခုက ကိုယ့္နာမည္ သီခ်င္းမွာ ျပန္ထည့္ဆိုတာမ်ဳိး လုပ္ခဲ့တာ ျမန္မာျပည္မွာ သူ အေစာဆံုးေလာက္ ျဖစ္ႏိုင္ပါေသးတယ္၊ "လားရႈိး က ....သီခ်င္းဆိုတဲ့ ....သိန္းေအာင္ပါ" ဆိုတာ မ်ဳိးေပါ့။ ဘယ္သီခ်င္း အႀကိဳက္ဆံုးလဲ ဆိုေတာ႔ ျပည္တြင္းမွာ ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြဟာ မ်ားလို႔ အႀကိဳက္ခ်င္း မတူလို႔ ကြဲလြဲႏိုင္ပါတယ္လို႔ ဆိုတယ္။  ေနာက္ပိုင္း ဂီတ ကိစၥေတြ ေမးျပန္ေတာ႔ ..... အမိေျမကို စြန္႔ခြာလာခ်ိန္မွာ ကာကြယ္ေရးထဲ အေရာက္ တန္႔ယန္း နဲ႔ မိုင္၂၀ ေလာက္ေဝးတဲ့ စခန္းအေၾကာင္းကို ဖြဲ႔ဆိုတဲ့ သူ႔သီခ်င္း "အမွတ္ (၁၂) ထင္းရူးေတာင္" သီခ်င္းဟာ ေနာက္ပိုင္း ျပည္ပမွာ ေအာင္ျမင္သလို၊ အေမရိကား ေရာက္ၿပီးမွ ေရးတဲ့ သီခ်င္းမ်ား ထဲမွာ "အိမ္" ၊ "ဒို႔ေျပ, ဒို႔ေျမ" ၊ "စိမ္းကားတဲ့ အခ်စ္"၊ "ယိုဒယား စကား မတတ္ဖူး" တို႔ ေအာင္ျမင္ပါတယ္ ဆိုတယ္။ ျမန္မာေတးဂီတ ေလာက က လူငယ္ေတြကို ဘာေျပာခ်င္လည္း ? ေမးေတာ့ ေရစီးေၾကာင္း အရ ေျပာင္းလဲမႈကို နားလည္ပါတယ္။ ရက္(ပ္) ဆိုလည္း ရက္(ပ္)၊ ေပါ့(ပ္) ဆိုလည္း ေပါ့(ပ္) ဟီရိဩတၲပ တရားလက္ကိုင္ ထားၿပီး ေမာင္ႏွမ သားခ်င္းမ်ား ဝိုင္းစုလို႔ နားေထာင္ရႏိုင္မဲ့ သီခ်င္းမ်ား ေရးၾကဆိုၾကဖို႔ တိုက္တြန္း ေျပာပါတယ္။ တိုင္းျပည္ အတြက္ကိုေတာ့ ဒီမိုကေရစီ စံနစ္နဲ႔သာ ေလ်ာ္ညီေၾကာင္း၊ တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္လို႔ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသား အျဖစ္ ခံယူခြင့္ ေတာင္ မေလွ်ာက္ပဲေန ေနေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။

သူ႔ ရင္ထဲ အခု လတ္တေလာ ဘာေတြရွိမလဲ ညစ္ထုတ္ၾကည့္တဲ့ အခါ " ျမန္မာျပည္က ရြာေတြမွာ ရြာဦးထိပ္က သဲခု ထားတဲ့ ေသာက္ေရအိုးစင္ က ေရ ေအးေအးေလးသာ ေသာက္ခ်င္ ေနမိေၾကာင္း"

" တိုင္းျပည္ကသာ ထြက္လာခဲ့ေပမဲ့ တိုင္းျပည္ကို မေမ့ေၾကာင္း " သူ ေျပာၾကား လိုက္ခ်ိန္ဟာ သူေရာ စာေရးသူေရာ ဘာမွ စကား မဆက္ႏိုင္ၾကေတာ့ပဲ တဆစ္ဆစ္နဲ႔ အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့ အေတြး  ကိုယ္စီနဲ႔ေပါ့။

ဒီအခ်ိန္ ဆတ္ကနဲ မ်က္ႏွာလြဲလို႔ တကၠဆတ္ ေကာင္းကင္ယံကို ၾကည္႔လိုက္ေတာ့ မိုးေစြငွက္ တခ်ဳိ႕ဟာ အျမင့္ကိုသာ ဆန္လို႔ ပ်ံေနၾကဆဲေလ။

ဒူကဘာ

ဒီဇုိင္း သိန္းလွုိင္(လွုိင္းဘြဲ႔)

ေရႊေမာ္ကြန္း၊၊ ၂၀၁၁၊မတ္လ

အယ္ဒီတာမွတ္ခ်က္

ဒူကဘာလုိ႔ ေျပာလုိက္ရင္ ဘေလာ႔ဂ္စာဖတ္သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကမွာပါ။ ဒူကဘာက သူေရးတဲ႔ စာေတြကုိ “ခ်စ္တဲ႔မေနာေျမဘေလာ႔ဂ္”ဆုိၿပီး ဖြင္႔လွစ္ၿပီး ရင္ဘတ္ထဲက အႏုပညာေတြကုိ ဘေလာ႔ဂ္စာမ်က္ေပၚမွာ ခင္းက်င္းျပသသူ၊ ကၽြန္ေတာ္ “လူထုအသံ အြန္လုိင္းဂ်ာနယ္”ဆုိတာကုိ စလုပ္ေတာ႔ ဒူကဘာက အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ပါ တာ၀န္ယူလုပ္ေဆာင္ေပးခဲ႔တယ္။ 

လူထုအသံလုပ္ျဖစ္တာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရင္ထဲက ျဖစ္တည္လာတဲ႔ အႏုပညာေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြ ဘေလာ႔ဂ္ဂါေတြရဲ႔ ရင္တြင္းက ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔ ခံစားမူစာစုေတြကုိ စီးဆင္းေစမယ္႔ ျမစ္တစ္စင္းလုိ႔ေျပာရင္လည္းမွန္မယ္၊ လူထုအသံအြန္လုိင္းဂ်ာနယ္ ျဖစ္ေပၚၿပီး ေျခာက္လေလာက္မွာ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ေက်ာခုိင္းခဲ႔ေပမယ္႔ ဒူကဘာကေတာ႔ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ေရာ ခ်စ္တဲ႔မေနာေျမ ဘေလာ႔ဂ္ရဲ႕ အရွင္သခင္အျဖစ္နဲ႔ပါ သူရင္ဘတ္ေတြထဲက စီးဆင္းလာတဲ႔ အႏုပညာေတြကုိ ဆက္လက္ခင္းက်င္းျပသေနခဲ႔တယ္။ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္က၊ ဒူကဘာ က်န္းမာေရးဆုိးရြားမူေတြေၾကာင္႔၊ ေဆးရုံတက္ကုသခံေနရတဲ႔ အခ်ိန္ေလာက္မွာပဲ၊ သူ႔ဘေလာ႔ဂ္ကုိ တစ္စုံတစ္ဦးက ဖ်က္ဆီးလုိက္တာကုိ ခံလုိက္ရတယ္။ ၀ါသနာအရ၊ မအားလပ္တဲ႔အခ်ိန္ေလးအတြင္းထဲက လူငယ္ေတြကုိ အသိပညာနဲ႔ ဗဟုသုတေတြ တုိးပြားေစလုိတဲ႔ ေစတနာ၊ သူဖန္တီးထားတဲ႔ အႏုပညာစာစုေတြ အားလုံးဖ်က္ဆီးခံလုိက္ရတဲ႔ အခ်ိန္၊ သူဘယ္ေလာက္ထိ ခံစားရမလည္းဆုိတာ ေမးၾကည္႔စရာမလုိေအာင္ပါဘဲ။ 

က်မ္းမာေရးေၾကာင္႔ေရာ စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းမူေတြေၾကာင္႔ပါ သူ႕စာအသစ္ေတြ ထြက္ရွိမလာေတာ႔ သူခ်စ္တဲ႔ လူထုအသံ ကုိလည္း ေက်ာခုိင္းလုိ႔ ဒူကဘာရဲ႕အႏုပညာျမစ္တစ္စင္းက စီးဆင္းေနတဲ႔ အသံေတြက အခုခ်ိန္မွာ တိတ္ဆိတ္လြန္းလွတယ္။ အဲဒီ တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ႔ ျမစ္တစ္စင္းထဲက အႏုပညာအခင္းအက်င္း အပုိင္းအစတစ္ခ်ဳိ႔ကုိ ေရႊေမာ္ကြန္းမွာ ျပန္လည္အသက္သြင္းလုိ႔ စာဖတ္သူေတြ လက္ထဲအေရာက္ ပုိ႔ေဆာင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ဒူကဘာဆုိတဲ႔ ျမစ္တစ္စင္း အသြင္မျပတ္တဲ႔ ခ်စ္ျခင္းအႏုပညာေတြ လတ္ဆတ္တဲ႔ ေကာင္းကင္အသစ္ေအာက္မွာ လြတ္လပ္စြာ ျပန္လည္စီးဆင္းလာမယ္႔ တစ္ေန႔ ….  အဲဒီတစ္ေန႔က်ရင္ေတာ႔ လတ္ဆတ္တဲ႔ အႏုပညာေတြကုိ ျပန္လည္ခင္းက်င္းျပသလိမ္႔အုံးမယ္လုိ႔ ေမ်ာ္လင္႔လွ်က္…… ။

ကမာနီလာ

ေရႊေမာ္ကြန္း

(တာ၀န္ခံအယ္ဒီတာ)

Posted in: ေဆာင္းပါး